- Διαφήμιση -

Εκεί όπου η εξασθένηση της φυσικής κατάστασης συνοδεύεται από την αντίστοιχη ψυχολογική κατάπτωση, τα πράγµατα περιπλέκονται και απαιτείται αµφίδροµη στήριξη του ηλικιωµένου γονέα. Είναι ένας… πόλεµος που δεν αποσκοπεί, φυσικά, στην ολοκληρωτική «νίκη»· ούτε το βιολογικό ρολόι µπορεί να γυρίσει πίσω ούτε µπορεί ο ηλικιωµένος να βγάλει από το µυαλό του το φόβο του θανάτου ή τη µοναξιά. Εντούτοις, µπορεί να ανακουφιστεί δραστικά σε πράγµατα που τον ανησυχούν. Η αξιοπρέπεια και η περηφάνια του, στοιχεία που τον χαρακτήριζαν όλα τα προηγούµενα χρόνια, ενδέχεται να σταθούν αρνητικοί παράγοντες στο να εκδηλώσει ανοιχτά αυτούς τους φόβους, και πολύ περισσότερο µπροστά στα παιδιά του, απέναντι στα οποία δοµούσε µε επιµέλεια ένα αγέρωχο και ανεξάρτητο προφίλ. Όταν έχεις µάθει να δίνεις ανιδιοτελώς, δεν είναι εύκολο να συµβιβαστείς µε το ότι κάποια στιγµή θα χρειαστεί να ζητήσεις πίσω… Αυτή η εσωτερική πάλη είναι που, µερικές φορές, κάνει τους ηλικιωµένους γονείς ακόµα και δύστροπους απέναντι στο ενδεχόµενο να µεταθέσουν την τακτοποίηση αυτών των νέων τους αναγκών στα παιδιά τους. Ως συναίσθηµα, πρέπει να γίνεται σεβαστό, να µην παρερµηνεύεται. Απαιτείται καλοπροαίρετη προσπάθεια, χωρίς εκνευρισµούς και µε απεριόριστη κατανόηση.

Διάβασε επίσης:

- Διαφήμιση -

Πώς μυρίζει το μίσος;

Μικρά ψεματάκια που ΔΕ θα μας στείλουν στην κόλαση

- Διαφήμιση -
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ