αλάτι της γης
- Διαφήμιση -

Αν μέχρι πρότινος πίστευες πως η υπέρταση αφορά μονάχα τις άνω των 50 ηλικιακές ομάδες, μάλλον θα εκπλαγείς δυσάρεστα. Και αν αναρωτιέσαι τι σχέση έχουν όλα αυτά τα δυσοίωνα με το απλό αλάτι της γης, δυστυχώς, την πιο… ύποπτη!

Εδώ και πολλά χρόνια, εκατομμύρια σελίδες ιατρικής βιβλιογραφίας και αντίστοιχες διαδικτυακές πηγές με θέματα υγείας ασχολούνται ενεργά με την παγκόσμια καμπάνια που στόχο έχει να επισημάνει τους κινδύνους μιας αυξημένης σε νάτριο διατροφής.

- Διαφήμιση -

Σε απλά ελληνικά, το αλάτι έχει προ πολλού καθίσει στο… εδώλιο του κατηγορουμένου για την ολοένα και συχνότερη εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων και μάλιστα “αποσυνδεδεμένο” για τα καλά από τον επιβαρυντικό παράγοντα της προχωρημένης ηλικίας. Βάζουμε, όντως, στο φαγητό μας έναν… νόστιμο αλλά θανάσιμο εχθρό;

Τα ιατρικά και στατιστικά δεδομένα για το όχι και τόσο αθώο αλάτι της γης

Το 25%-35% των ενηλίκων έχει αυξημένη αρτηριακή πίεση, που καθορίζεται πάνω από 140/90 mmHg, ενώ οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν καν, καθώς η νόσος παραμένει ασυμπτωματική. Η αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στα αιμοφόρα αγγεία, καθώς διαχέεται σε όλο το σώμα. Οι υψηλές τιμές της θεωρούνται πιθανός προπομπός γενικότερων προβλημάτων, όπως το εγκεφαλικό ή η καρδιακή ανεπάρκεια (ανακοπή, έμφραγμα). Όταν υπάρχει αρκετό νάτριο στο αίμα, τα νεφρά δουλεύουν… υπερωρίες και το σώμα κατακρατά νερό, προκείμενου να το αφαιρέσει από το αίμα.

Αυτό έχει σαν συνέπεια την αύξηση τόσο του όγκου υγρών γύρω από τα κύτταρα όσο και του όγκου του αίματος, με αποτέλεσμα τα αιμοφόρα αγγεία και η καρδιά να υφίστανται τρομερή πίεση. Ο Νο1 σύμμαχος της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι η συνεχής πρόσληψη νατρίου από τον οργανισμό, που, σε συνδυασμό με την παχυσαρκία και την καθιστική ζωή, αυξάνουν κατακόρυφα τα όρια θνησιμότητας. Και όπου νάτριο, βάλε τη βασική πηγή του, που είναι το αλάτι…

Νάτριο VS Κάλιο

Εκτός από τις ομάδες υψηλού κινδύνου (άτομα πάνω από 50 ετών, με σακχαρώδη διαβήτη, με υψηλή ή με προδιάθεση για υψηλή αρτηριακή πίεση) που έχουν σημαντικούς λόγους να μη χρησιμοποιούν το αλάτι στην καθημερινότητά τους, είναι ζωτικής σημασίας η μείωση του αλατιού στη διατροφή όλων μας.

Ο μέσος ενήλικας καταναλώνει περίπου 10 γρ. αλάτι, αντί των 4 γρ. που συνιστώνται από τους διεθνείς οργανισμούς για τους υγιείς ενήλικες. Η λεγόμενη «άναλος δίαιτα» (με περιορισμό της μέσης ημερήσιας πρόσληψης στα 1-2 γρ.) παύει να συνταγογραφείται αποκλειστικά από τους γιατρούς και κερδίζει ολοένα έδαφος ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν κάποιο διαγνωσμένο πρόβλημα.

Η μείωση του νατρίου ακολουθείται από αντίστοιχη εξισορροπητική αύξηση του καλίου, που δρα αντισταθμιστικά και βοηθά στην ηπιότερη λειτουργία των αγγείων, σαν ο δίδυμος, καλός όμως, αδελφός του νατρίου. Πράγματι, το ανθρώπινο σώμα χρειάζεται πολύ περισσότερο κάλιο απ’ ό,τι νάτριο σε καθημερινή βάση, αλλά δυστυχώς στην τυπική μας διατροφή η πρόσληψη είναι αντίστροφη, με το νάτριο να υπολογίζεται στα 3.300 mg την ημέρα, το 75% του οποίου προέρχεται από επεξεργασμένα τρόφιμα, και το κάλιο μόλις στα 2.900 mg, αν και οι πλούσιες «αποθήκες» του σε λαχανικά και φρούτα είναι πολύ πιο προσιτές σε όλους εμάς από οποιοδήποτε τυποποιημένο προϊόν.

Κι όμως το αλάτι της… γης είναι παντού

Κι όμως… Μόνο του 15% του συνολικού ποσού νατρίου που καταναλώνουμε προέρχεται από το επιτραπέζιο αλάτι. Το 85% περιλαμβάνεται σε… αθώες πηγές, που εξ ορισμού είναι αδύνατον να τις αποκλείσει κάποιος εντελώς από τη δίαιτά του. Κρέας, ψάρι, πουλερικά, γαλακτοκομικά, λαχανικά, δημητριακά, ακόμα και… το νερό περιέχουν κάποιο ποσοστό νατρίου, χωρίς να σημαίνει πως δεν αποτελούν ομάδες τροφίμων πολύ σημαντικές για τη διατήρηση ενός υγιούς οργανισμού.

Την επόμενη φορά που θα βρεθείς στο σουπερμάρκετ, ωστόσο, πρόσεξε για προϊόντα που έχουν στα συστατικά τους το αλάτι… undercover! Μιλάμε για σάλτσες, μαγιονέζες, ζύμες, κονσέρβες και κατεψυγμένα, που περιέχουν διάφορες ενώσεις πλούσιες σε νάτριο, είτε ως μέσο συντήρησής τους είτε ως γλυκαντικό είτε και ως καρύκευμα!

Σε κάθε περίπτωση, μια ματιά στα συστατικά για τυχόν ύπαρξη γλουταμινικού μονονατρίου, μπέικιν πάουντερ, διττανθρακικού νατρίου, μαγειρικής σόδας, άλμης, φωσφορικού δινάτριου άλατος, αλγινικού νατρίου, βενζοϊκού νατρίου, υδροξειδίου του νατρίου, προπιονικού νατρίου και θειώδους νατρίου είναι διαφωτιστική. Προϊόντα με περιεκτικότητα μεγαλύτερη από 1,5 γρ. αλατιού (ή 0,6 γρ. νατρίου) ανά 100 γρ. τροφίμου είναι υψηλά σε νάτριο, ενώ τρόφιμα με περιεκτικότητα χαμηλότερη από 0,3 γρ. αλατιού (ή περίπου 0,1 γρ. νατρίου) ανά 100 γρ. τροφίμου είναι χαμηλά.

Υπάρχει ελπίδα για νόστιμο φαγητό χωρίς αλάτι;

Σου έχουμε καλά νέα! Η γεύση του αλμυρού είναι επίκτητη, γεγονός που σημαίνει πως μπορείς πολύ εύκολα να την ξεσυνηθίσεις, αποκτώντας μάλιστα καλύτερη εικόνα για το πώς είναι οι υπόλοιπες γεύσεις. Αν θες, λοιπόν, να περιορίσεις το αλάτι, ένα καλό πρώτο βήμα είναι να επενδύσεις (με μέτρο πάντα) σε υγιή και φυσικά καρυκεύματα, όπως είναι το λεμόνι, το ξίδι, αλλά και αρωματικά φυτά όπως ο κόλιαντρος, ο βασιλικός, ο μαϊντανός, ο άνηθος, το δεντρολίβανο κ.ο.κ.

Στο εμπόριο θα βρεις και υποκατάστατα αλατιού (π.χ. ανεπεξέργαστο θαλασσινό αλάτι, αλάτι βοτάνων και λαχανικών πλούσιο σε χλωριούχο κάλιο και με σχεδόν μηδενικό νάτριο), πρέπει πάντα όμως να είναι σύμφωνος με τη χρήση τους και ο γιατρός σου· αν, για παράδειγμα, υπάρχει διαγνωσμένο πρόβλημα με τα νεφρά, η υπερδοσολογία καλίου μπορεί να αποδειχτεί μέχρι και θανατηφόρα.

Ο… ασθενικός αντίλογος για το ταπεινό αλάτι της γης

Μπορεί για το θέμα της ζάχαρης η επιστήμη να έχει αποφανθεί οριστικά, για το αλάτι όμως πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως μπορεί η… καταδικαστική ετυμηγορία να μην είναι τόσο αμετάκλητη. Ολοένα και μεγαλώνουν οι επιστημονικές φωνές που υποστηρίζουν πως η δαιμονοποίηση του αλατιού δεν είναι μονόδρομος και πως υπάρχουν περιπτώσεις που η κατανάλωσή του αποδεικνύεται μέχρι και σωτήρια!

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Regensburg στη Γερμανία δήλωσαν, μετά από εργαστηριακά πειράματα, πως η κατανάλωση αλατιού σε κάποιες περιπτώσεις λειτουργεί υπέρ της πρόληψης των μικροβιακών λοιμώξεων, ενώ η αντίστοιχη διατροφή ενίσχυσε μεμονωμένα και τη δραστηριότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού που ονομάζονται μακροφάγα.

Κάποιοι ερευνητές το πάνε… λίγο μακρύτερα, υποστηρίζοντας πως ο απόλυτος αποκλεισμός του νατρίου από τον οργανισμό μπορεί να αποβεί μέχρι και μοιραίος, μιας και τα νεφρά απελευθερώνουν ένα ένζυμο, τη ρενίνη, που μπορεί υπό προϋποθέσεις να συμβάλλει στην υψηλή αρτηριακή πίεση. Μέχρι ωστόσο να αποφανθεί η παγκόσμια ιατρική κοινότητα, εσύ καλό είναι να παραμερίσεις την αλατιέρα από το τραπέζι…

Δείτε και αυτό:7 τροφές που δεν πρέπει να ξαναζεσταίνετε – Κίνδυνος δηλητηρίασης

- Διαφήμιση -
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ