Είναι τόσο παγιωμένη η άποψη στο μυαλό μας σχετικά με τα χρώματα που καθορίζουν το φύλο ενός παιδιού, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Ο διαχωρισμός του μπλε και του ροζ χρώματος ως πιο «κατάλληλο» για αγοράκια και κοριτσάκια αντίστοιχα καθιερώθηκε στα μέσα του 20ού αιώνα. Νωρίτερα όλα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, φορούσαν φορέματα, συχνά λευκά επειδή καθαρίζονταν ευκολότερα, και δεν κουρεύονταν μέχρι την ηλικία των 6-7 ετών περίπου. Ο διαχωρισμός του φύλου δεν ήταν τόσο σημαντικός.
Όταν έκανε την εμφάνισή του το μάρκετινγκ, το «Earnshaw’s Infants’ Department» δημοσίευσε ένα άρθρο, σύμφωνα με το οποίο «το γενικά αποδεκτό χρώμα για αγόρια είναι το ροζ και το μπλε για τα κορίτσια. Ο λόγος για τον οποίο το ροζ είναι αγορίστικο χρώμα είναι επειδή είναι πιο αποφασιστικό και δυνατό, ενώ το μπλε που είναι πιο ντελικάτο και φίνο είναι κατάλληλο για τα κορίτσια».
Στη Βρετανία, μάλιστα, οι στολές των στρατιωτών ήταν κόκκινες, γι’ αυτό πολλοί θεωρούσαν ότι ένα αγόρι αρμόζει να το ντύνουν μόνο με ροζ. Από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, η μόδα άλλαξε ανεξήγητα και έμεινε ίδια μέχρι τις μέρες μας, με το μπλε να σηματοδοτεί το αγόρι και το ροζ το κορίτσι. Πιθανόν αυτά τα χρώματα προτιμούσαν οι Αμερικανοί όταν ψώνιζαν ρούχα για τα παιδιά τους και η ζήτηση στην αγορά οδήγησε στην καθιέρωσή τους.
