παιδί και πίστη στον Θεό
- Διαφήμιση -

Τι γίνεται όταν το παιδί σου δεν έχει πίστη στον Θεό και εσύ έχεις απογοητευτεί; Ειδικός απαντά πώς να λύσεις το ζήτημα! Η Ερατώ Χατζημιχαλάκη, Οικογενειακή σύμβουλος, λύνει το πρόβλημα….

«Είμαι 45 ετών και ζω στην Αθήνα μαζί με τον άντρα μου και το παιδί μου. Τόσο εγώ όσο και ο σύζυγός μου είμαστε άνθρωποι που πιστεύουμε στο Θεό. Είναι αλήθεια ότι δεν είμαστε τυπικοί με τις χριστιανικές υποχρεώσεις και δεν πηγαίνουμε συχνά στην εκκλησία. Όμως η πίστη για εμάς είναι σημαντική και δεδομένη. Ο 15χρονος γιος μου μάς δήλωσε πριν από λίγο καιρό ότι δεν πιστεύει στον Θεό και μίλησε με τα χειρότερα λόγια για την πίστη μας και τους ιερείς μας. Είμαι πάρα πολύ στενοχωρημένη αλλά και ανήσυχη. Φοβάμαι ότι το παιδί μου έχει χάσει τον δρόμο του. Πώς μπορώ να τον επαναφέρω στο δρόμο του Χριστού; Μελίνα, Αθήνα»

- Διαφήμιση -

Η γνώμη της ειδικού για το τι να κάνεις αν το παιδί σου δεν έχει πίστη στον Θεό

Αγαπητή Μελίνα,
Αυτός είναι ένας κλασσικός έφηβος. Αν ένα παιδί στην εφηβεία δεν αποκαθηλώσει τους γονείς του και γενικότερα δεν μειώσει, τσαλακώσει, αμφισβητήσει, απορρίψει, όσα οι ενήλικες θεωρούν σωστά, δεν θα βρει το δρόμο του μέσα στα γρανάζια της δικής του ιδιωτικής λογικής. Χρειάζεται να το κάνει αυτό ώστε να απομακρύνει όλα τα σύννεφα που του δημιουργούν οι θέσεις των άλλων για να καταφέρει να βγει στον καθαρό δικό του ουρανό.

Η ιδιωτική λογική είναι αυτό που θα λέγαμε με άλλα λόγια το σύστημα των αξιών του καθενός που είναι ιδιαίτερο και μοναδικό σαν το δαχτυλικό αποτύπωμα. Είναι η στιγμή λοιπόν που και ο γιος σας τολμά να ξεφύγει από το δικό σας σωστό για να βρει το δικό του. Το γεγονός ότι μίλησε με τα χειρότερα λόγια για την πίστη σας και τους ιερείς δεν χρειάζεται να σε ανησυχεί. Αυτός είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί κάποιος που δεν είναι σίγουρος και απόλυτος για τις θέσεις του. Αναλογίσου τον εαυτό σου. Πώς αντιπαρατίθεσαι σε κάτι που είσαι σίγουρη για τη θέση σου και πώς σε κάτι που έχεις δεύτερες σκέψεις.

Αν η κοινωνία, μας μεγάλωνε με τη βεβαιότητα της διαφορετικότητας ως εφόδιο και όχι ως μειονέκτημα θα είμασταν όλοι πιο ελεύθεροι να τολμήσουμε τη διαφορετικότητά μας και δεν θα χρειαζόταν να μειώσουμε τον άλλον για να νιώσουμε καλύτερα εμείς. Επειδή όμως η κοινωνία θέλει ενταγμένους στον μέσο όρο, κάθε φορά που βαθιά μέσα μας αντιλαμβανόμαστε πως η θέση μας μπορεί να είναι διαφορετική από εκείνη των πολλών, μπαίνουμε σε μάχη για δύναμη. Όλη η ιστορία είναι να πείσουμε τον εαυτό μας και όχι τον άλλον. Ο λόγος που μας κάνει να είμαστε επικριτικοί με τους άλλους και ίσως και κάποιες φορές αγενείς είναι γιατί προκαλούμε την άλλη πλευρά μαχητικά και προκλητικά για να καταφέρουμε να πάρουμε θέση.

Οι έφηβοι ιδιαίτερα, βρίσκονται σε μια αναγκαία για την εξέλιξή τους φάση, όπου χρησιμοποιώντας την εκδίκηση,(γιατί εκδίκηση είναι η απόρριψη του σωστού του άλλου), ισορροπούν αυτό που νιώθουν μέσα τους ως συνέπεια των συμβουλών και των κηρυγμάτων που συνήθως οι μεγαλύτεροι εφαρμόζουν όλα τα προηγούμενα της εφηβείας χρόνια. Ουσιαστικά κραυγάζουν την εσωτερική τους ανισορροπία. Δώστε χρόνο λοιπόν στο γιο σας και μείνετε ήσυχοι και ασφαλείς πως θα επιλέξει αυτό που εκείνος θέλει γι’ αυτές τις τόσο προσωπικές υποθέσεις. Η πίστη είναι πολύ προσωπική υπόθεση θα πρέπει να το παραδεχτούμε. Το να θέλετε ο γιος σας να πιστεύει στο Θεό όπως εσείς τον αντιλαμβάνεστε, είναι μια τόσο παρεμβατική όσο και χωρίς σεβασμό θέση.

Ο γιος σας θα είναι σε λίγα χρόνια ένας ενήλικος που ίσως αποφασίσει να αμφισβητήσει το τελετουργικό της δικής σας πίστης, θα τον αγαπάτε λιγότερο; Φυσικά, δεν σημαίνει πως επειδή σας εναντιώνεται τώρα θα οδηγηθεί αλλού, απλά το ανέφερα ως μία πιθανότητα. Αυτό που έχει σημασία για το τώρα που βιώνετε είναι να είσαστε με κατανόηση και αποδοχή δίπλα στον έφηβο που επαναστατεί, αφήνοντας του χώρο να αναπνεύσει με τη βεβαιότητα πως θα καταλήξει στο καλύτερο για εκείνον και όχι για εσάς.

Επειδή είμαστε μεγαλύτεροι δεν σημαίνει πως είμαστε και σωστότεροι. Ο σεβασμός στις θέσεις του άλλου δεν ισχύει μόνο για εκείνον, αναμφισβήτητα ισχύει και για εσάς τους γονείς. Μπορείτε να παραμείνετε στις θέσεις σας χωρίς επιβολές και κηρύγματα και όσο πιο σταθεροί είστε στις αξίες σας, τόσο πιο ξεκάθαρο παράδειγμα θα γίνεστε για τον γιο σας που προετοιμάζει τα δικά του πιστεύω. Ας μην ξεχνάμε πως αν ένας νέος δεν επαναστατήσει στην εφηβεία, είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι θα το κάνει αργότερα. Καλή δύναμη λοιπόν με υπομονή και πίστη πως θα γίνει το καλύτερο.

Δες και αυτό: Η πραγματική αλήθεια: Πόσο επηρεάζει τα παιδιά ένα διαζύγιο;

- Διαφήμιση -
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ