ΑΓΧΟς ΔΙΑΒΗΤΗΣ
- Διαφήμιση -

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Diabetologia, το περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη [EASD], δείχνει ότι η παρατεταμένη μοναξιά μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του διαβήτη, υποδηλώνοντας ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να επιδεινώσει την ευπάθεια των ανθρώπων για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, εάν η μοναξιά συνεχιστεί για κάποιο χρονικό διάστημα.

Μοναξιά εννοείται όταν ένα άτομο αντιλαμβάνεται ότι οι κοινωνικές του ανάγκες δεν ικανοποιούνται και αντανακλά μια ανισορροπία μεταξύ των επιθυμητών και των πραγματικών κοινωνικών σχέσεων. Το ένα πέμπτο των ενηλίκων στο Ηνωμένο Βασίλειο και το ένα τρίτο των ενηλίκων στις ΗΠΑ αναφέρουν ότι αισθάνονται μοναξιά μερικές φορές.

- Διαφήμιση -

Υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για το ρόλο της μοναξιάς στην υγεία και προηγούμενη έρευνα έχει συσχετίσει τη μοναξιά με αυξημένο κίνδυνο θανάτου και καρδιακών παθήσεων. Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που διερεύνησε την εμπειρία της μοναξιάς με μεταγενέστερη έναρξη του διαβήτη τύπου 2.

Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από την Αγγλική Διαχρονική Μελέτη Γήρανσης σε 4.112 ενήλικες ηλικίας 50 ετών και άνω, τα οποία συλλέχθηκαν από το 2002 έως το 2017. Στην αρχή της συλλογής δεδομένων όλοι οι συμμετέχοντες ήταν απαλλαγμένοι από διαβήτη και είχαν φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.

Η μελέτη έδειξε ότι για μια περίοδο 12 ετών, 264 άτομα εμφάνισαν διαβήτη τύπου 2. Το επίπεδο της μοναξιάς που μετρήθηκε στην αρχή της συλλογής δεδομένων ήταν ένας σημαντικός προγνωστικός παράγοντας για την έναρξη του διαβήτη τύπου 2.

Ο επικεφαλής συγγραφέας Dr Ruth Hackett από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης (IoPPN) King’s College London δήλωσε: «Η μελέτη δείχνει μια ισχυρή σχέση μεταξύ της μοναξιάς και της μετέπειτα έναρξης του διαβήτη τύπου 2. Αυτό που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι αυτή η σχέση είναι ισχυρή ακόμη και όταν λαμβάνονται υπόψη παράγοντες που είναι σημαντικοί στην ανάπτυξη του διαβήτη, όπως το κάπνισμα, η πρόσληψη αλκοόλ και η γλυκόζη στο αίμα, καθώς και παράγοντες ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη. Η μελέτη καταδεικνύει επίσης μια σαφή διάκριση μεταξύ της μοναξιάς και της κοινωνικής απομόνωσης στο ότι η απομόνωση ή η μόνη διαβίωση δεν προβλέπει διαβήτη τύπου 2 ενώ η μοναξιά, η οποία καθορίζεται από την ποιότητα των σχέσεων ενός ατόμου.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ένας πιθανός βιολογικός λόγος πίσω από τη σχέση μεταξύ της μοναξιάς και του διαβήτη τύπου 2 θα μπορούσε να είναι ο αντίκτυπος της διαρκούς μοναξιάς στο βιολογικό σύστημα το οποίο είναι υπεύθυνο για το άγχος, το οποίο, με την πάροδο του χρόνου, επηρεάζει το σώμα και αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη.

«Εάν το αίσθημα της μοναξιάς γίνει χρόνια», εξήγησε ο Δρ Hackett. «Στη συνέχεια, κάθε μέρα διεγείρεται το σύστημα άγχους και με την πάροδο του χρόνου που οδηγεί σε φθορά στο σώμα σας και αυτές οι αρνητικές αλλαγές στη βιολογία που σχετίζονται με το στρες μπορεί να συνδέονται με την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2.»

- Διαφήμιση -
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ