Διαχείριση του χρόνου σημαίνει ποιότητα ζωής. Αν και το ξέρεις, δεν έχεις καταφέρει έως τώρα να κάνεις τον χρόνο να κυλάει πιο αργά. Κι όμως, μπορείς να τα καταφέρεις. Διάβασε πώς…
Από τον Θέμη Σαρανταένα
Personal & Business Coach,
Σύμβουλο Μάρκετινγκ
www.yourcoach.gr
Αφορμή για αυτό το άρθρο είναι η ιστορία μιας πολύ καλής μου φίλης και πρώην συναδέλφου που ζήτησε τη βοήθειά μου. Το παραθέτω σχεδόν όπως μου το περιέγραψε. Την προηγούμενη Πέμπτη γύρω στις 20.30 η Φαίδρα ήταν ακόμα στο σπίτι της ύστερα από μια ολόκληρη μέρα στη δουλειά. Προσπαθούσε να ολοκληρώσει ένα επείγον email για τον μεγαλύτερο πελάτη της, ώστε να πάει να πάρει τον γιο της από το Κέντρο Ξένων Γλωσσών. Παράλληλα μαγείρευε το βραδινό, σκεφτόταν ακόμα πως έπρεπε να βγάλει τον σκύλο βόλτα και να προλάβει ανοιχτό το φαρμακείο για να πάρει υγρό φακών επαφής για τον σύζυγό της, τον Μάνο. Το τηλέφωνο χτύπησε και την απέσπασε από το γράψιμο. Ήταν η μητέρα της που ήθελε να μάθει αν θα συναντηθούν για φαγητό όλοι μαζί την Κυριακή, της απάντησε και το έκλεισε βιαστικά. Όμως είχε ξεχάσει αυτό που ήθελε να γράψει. Είχε πάει 20.45 και η Φαίδρα είχε μπλοκάρει στο γράψιμο. Το τηλέφωνο χτύπησε ακόμα μία φορά. Ήταν ο Μάνος που την πήρε να την ρωτήσει αν το φαγητό ήταν έτοιμο γιατί επέστρεφε από τη δουλειά πεινασμένος. Εκνευρισμένη, η Φαίδρα του απάντησε και έκλεισε το τηλέφωνο. Είχε πλέον χάσει τον ειρμό της. Θύμωσε περισσότερο. Έφυγε από το σπίτι, σχεδόν τρέχοντας, για να προλάβει το φαρμακείο. Βγαίνοντας από το φαρμακείο με το υγρό φακών στο χέρι, συναντά μια πολύ καλή της συνεργάτιδα με την οποία θέλει πολύ να ενισχύσει την επαφές της ώστε να κάνουν ένα project μαζί. Ήταν η καλύτερη ευκαιρία να της μιλήσει. Πάνω στο ζουμί της υπόθεσης, χτυπά το κινητό της: ήταν ο γιος της που ρωτούσε πού ήταν, καθώς είχε τελειώσει το μάθημα. Η Φαίδρα μού είπε πως ένιωσε έντονη πίεση. Τα συναισθήματά της ανάμεικτα: θυμός που δεν έκανε σωστά όλα όσα έπρεπε, στεναχώρια που δεν ήταν στην ώρα της να παραλάβει τον γιο της και απογοήτευση που δεν είχε την ευκαιρία να προσεγγίσει σωστά τη συνεργάτιδά της. «Μακάρι η μέρα να είχε παραπάνω από 24 ώρες! Πώς να τα κάνω όλα μαζί;», με ρώτησε.
Πόσες ώρες έχει μία μέρα;
Ξεκινώντας, η μέρα έχει 24 ώρες και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει: δεν μπορεί να γίνουν ούτε 23 ούτε 27. Αυτό που μπορεί όμως να αλλάξει είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις δικές μας σκέψεις και τα δικά μας συναισθήματα σε σχέση με τον χρόνο. Ουσιαστικά, όταν δεν προλαβαίνουμε να ολοκληρώσουμε όλα όσα θα θέλαμε, δεν θυμώνουμε με το γεγονός ότι η μέρα δεν έχει αρκετές ώρες αλλά με τον εαυτό μας που δεν πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Ο χρόνος αποτελεί πρόβλημα σήμερα γιατί έχουμε πείσει τους εαυτούς μας (ή μας έχουν πείσει) ότι πρέπει να τα καταφέρνουμε πάντα. Έχουμε ξεχάσει πως η εργασία πρέπει να προκαλεί χαρά και θεωρούμε πως στον κόσμο μας μόνο οι αποτελεσματικοί μπορούν να επιβιώσουν. Στην πραγματικότητα, έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας και αφήνουμε άλλους να μας λένε πώς θα ξοδέψουμε τον χρόνο μας. Ο μόνος τρόπος να ξεφύγουμε από αυτό είναι η αλλαγή και η ανάκτηση του ελέγχου της ζωής μας.
Εύλογα θα αναρωτηθείς γιατί δεν τα έχεις καταφέρει ενώ έχεις προσπαθήσει πολλές φορές να οργανώσεις τον χρόνο σου. Αυτό είναι λογικό γιατί τα πράγματα που κάνουμε σε κάθε φάση της ζωής μας έχουν άμεση σχέση με την ικανοποίηση και την ευχαρίστηση που λαμβάνουμε από αυτά. Ενώ ο προγραμματισμός και οι προτεραιότητες, οι τεχνικές διαχείρισης χρόνου απαιτούν χρόνο και προσαρμογές που δεν συνδέονται με θετικά συναισθήματα.
Προτείνω τα ακόλουθα βήματα για τη διαχείριση του χρόνου σου:
Βήμα 1: Για να μπορέσεις να προβείς σε αλλαγές, πρέπει πρώτα να εντοπίσεις και να αποδεχτείς το «πρόβλημα». Η αναγνώριση είναι και η μισή του λύση.
Βήμα 2: Εντόπισε τα μοτίβα. Συνηθίζουμε να επαναλαμβάνουμε συμπεριφορές που μας βγάζουν εκτός προγράμματος. Ο εντοπισμός και η καταγραφή τους θα σε βοηθήσει να εστιάσεις προς τη σωστή κατεύθυνση.
Βήμα 3: Εντόπισε τα εμπόδια. Στην καθημερινότητα υπάρχουν μη ορατά εμπόδια, όπως είναι η «ανοργανωσιά», η αδυναμία του να λέμε «όχι», η αδράνεια, το stress και οι συχνές διακοπές που μας αποσπούν την προσοχή από τις εργασίες που έχουμε να κάνουμε. Ο εντοπισμός και η απομόνωσή τους θα σε βοηθήσει.
Βήμα 4: Στη συνέχεια πρέπει να θέσεις προτεραιότητες. Πρέπει να εντοπίσεις τι είναι πιο σημαντικό για εσένα. Μπορείς να έχεις μέχρι 3 προτεραιότητες. Περισσότερες απλώς… δεν είναι προτεραιότητες!
Βήμα 5: Θέσε SMARΤ στόχους! Οι στόχοι «αλλαγή των εμποδίων, των μοτίβων αλλά και της εκπλήρωσης των προτεραιοτήτων» πρέπει να είναι «έξυπνοι». Δηλαδή πρέπει να είναι (S)pecific – Συγκεκριμένοι, (M)easurable – Μετρήσιμοι, (A)ttainable – Εφικτοί, (R)ealistic – Ρεαλιστικοί και (T)ime oriented – Με χρονικό ορίζοντα.
Βήμα 6: Πες μπράβο στον εαυτό σου. Σε κάθε επιτυχία, σε κάθε αλλαγή, μικρή ή μεγάλη, να θυμάσαι να… σου λες μπράβο! Δεν υπάρχει πιο ωραίο και θετικό συναίσθημα από την επιβράβευση του ίδιου μας του εαυτού. Το έχουμε ανάγκη.
Σαφώς, τα παραπάνω βήματα είναι μια αρχή ή καλύτερα ένας οδηγός που θα σε βοηθήσει να δεις το θέμα της διαχείρισης του χρόνου διαφορετικά. Χρειάζεσαι όμως επιμονή, υπομονή και προσπάθεια και η αλλαγή θα φανεί. Ο στόχος σου είναι η βελτίωση της ποιότητας της ζωής και της καθημερινότητάς σου! Μπορείς!
Καλή επιτυχία!
