Η δεύτερη αιτία µη αναστρέψιµης τύφλωσης παγκοσµίως, το γλαύκωµα, είναι σήµερα µια σηµαντική απειλή. Στις ανεπτυγµένες χώρες, οι µισοί πάσχοντες δεν γνωρίζουν την πάθησή τους.
Από τον Γιώργο Νέο, χειρουργό οφθαλµίατρο, www.drneos.gr
Στόχος της Παγκόσµιας Ηµέρας Γλαυκώµατος (12 Μαρτίου) είναι η αφύπνιση για τη σηµασία που έχει η έγκαιρη διάγνωση της νόσου για την αντιµετώπιση της. Το χρόνιο γλαύκωµα είναι η 2η κύρια αιτία τύφλωσης µετά τον καταρράκτη και η 1η αιτία µη αναστρέψιµης τύφλωσης στον κόσµο. Επιστηµονικές έρευνες αποκαλύπτουν πως το 13% των Ελλήνων δεν έχει επισκεφθεί ποτέ οφθαλµίατρο, ενώ το 35% δεν έχει µετρήσει ποτέ την πίεση των µατιών. Στη χώρα µας υπολογίζεται ότι πάσχουν από γλαύκωµα 250.000 άτοµα, εκ των οποίων οι µισοί δεν το γνωρίζουν.
Τι είναι το γλαύκωµα;
Το γλαύκωµα είναι µια συχνή πάθηση του οφθαλµού, που προσβάλλει εκατοµµύρια ανθρώπους (ποσοστό 2% στον γενικό πληθυσµό).
Το γλαύκωµα οφείλεται συνήθως στην υψηλή πίεση των υγρών στο εσωτερικό του οφθαλµού. Αυτή η πίεση, που ονοµάζεται ενδοφθάλµια πίεση, αυξάνει τον κίνδυνο προοδευτικής καταστροφής του οπτικού νεύρου, µε αποτέλεσµα την απώλεια της όρασης.
Το γλαύκωµα εξελίσσεται αργά για µια περίοδο ετών. Είναι µια «σιωπηλή» νόσος, γιατί οι περισσότεροι ασθενείς στα αρχικά στάδια συνήθως δεν παρουσιάζουν συµπτώµατα. Η αυξηµένη ενδοφθάλµια πίεση (συνήθως πάνω από 20-22 mmHg) αποτελεί την πρώτη ένδειξη για την ύπαρξη της νόσου. Υπάρχουν, αν και σπάνιες, περιπτώσεις που εµφανίζεται γλαύκωµα ακόµα και µε φυσιολογική πίεση (γλαύκωµα χαµηλής πιέσεως).
Τι προκαλεί;
Το γλαύκωµα προκαλείται από τη συσσώρευση υγρού στο εσωτερικό του οφθαλµού που οδηγεί στην αύξηση της ενδοφθάλµιας πίεσης. Το πρόσθιο τµήµα του οφθαλµού (πρόσθιος θάλαµος) περιέχει το υδατοειδές υγρό που παράγεται και κυκλοφορεί συνεχώς στο εσωτερικό του οφθαλµού, προσφέροντας θρεπτικά συστατικά στους διάφορους ιστούς. Φυσιολογικά, το υγρό αποµακρύνεται από τον οφθαλµό δια µέσου ενός διηθητικού ηθµού, που βρίσκεται στη γωνία που σχηµατίζουν ο κερατοειδής και η ίριδα (γωνία πρόσθιου θαλάµου). Στο γλαύκωµα, η οδός αυτή είναι εν µέρει αποφραγµένη, µε αποτέλεσµα να εµποδίζεται η οµαλή αποµάκρυνση του υγρού. Καθώς ο οφθαλµός αποτελεί έναν κλειστό χώρο, η συσσώρευση του υδατοειδούς υγρού οδηγεί στην αύξηση της πίεσης. Με το χρόνο, η πίεση που ασκείται στο οπτικό νεύρο µπορεί να οδηγήσει σε προοδευτική βλάβη και καταστροφή του, καταστροφή η οποία δεν είναι αναστρέψιµη και οδηγεί σε µόνιµη απώλεια της όρασης.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι γλαυκώµατος. Εντούτοις, οι 7 στους 10 γλαυκωµατικούς ασθενείς πάσχουν από το πρωτοπαθές γλαύκωµα ανοικτής γωνίας (POAG), την πιο συχνή µορφή της πάθησης. Άλλες µορφές είναι το δευτεροπαθές γλαύκωµα (µετά από τραύµα του οφθαλµού, φλεγµονή, χρήση φαρµάκων όπως η κορτιζόνη κ.λπ.), το γλαύκωµα στενής γωνίας, το γλαύκωµα χαµηλής πιέσεως και το συγγενές γλαύκωµα.
Διάβασε τη συνέχεια του άρθρου στο The BODY που κυκλοφορεί.
Διάβασε επίσης:
4 κανόνες υγείας που δεν ισχύουν πια!
Ρώτα τον ειδικό: Τι είναι τα πολυεστιακά γυαλιά και πότε συστήνονται;
