Ούτε σε μια ούτε σε δύο αλλά σε 26 χρόνιες παθήσεις βοηθάει η άσκηση! Βασικός στόχος της θεραπευτικής άσκησης είναι η βελτίωση της σωματικής, αλλά και της ψυχικής υγείας του ασκούμενου,καθώς και η γενικότερη λειτουργικότητα του, μέσα στην καθημερινότητα, εξαιτίας σε κάποιες χρόνιες παθήσεις.
Η διαφορά ανάμεσα στη Θεραπευτική άσκηση και τον όρο γενική άσκηση, βρίσκεται στο ότι, στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για συγκεκριμένη δοσολογία, ένταση, συχνότητα, χρόνο και είδος ασκήσεων, για την κάθε πάθηση ξεχωριστά.
Στη σημερινή εποχή,έχουμε στη διάθεσή μας,ένα τεράστιο όγκο επιστημονικής αρθρογραφίας και έρευνας, που μας δείχνει πως, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας,σχετίζεται με την παρουσία χρόνιων και σοβαρών νοσημάτων,καθώς επίσης,ότι η άσκηση στη «σωστή δοσολογία» , συμβάλει σημαντικά ως θεραπεία ή /και ως συμπληρωματική θεραπεία ή/και ώς μέσο πρόληψης.
Για να έχουμε μια καλύτερη εικόνα για το πόσο σημαντική είναι η άσκηση, ας δούμε με τη σειρά,ποιες είναι οι νόσοι, στις οποίες η έρευνα παρέχει επιστημονικά επιβεβαιωμένα και βασισμένα σε ενδείξεις οφέλη υγείας, τόσο σε επίπεδο πρόληψης, όσο και σε επίπεδο συμβολής στη θεραπεία τους:
Καρδιαγγειακές νόσοι
- Διαλείπουσα χωλότητα
- Εγκεφαλική αποπληξία (εγκεφαλικό αγγειακό επεισόδιο)
- Καρδιακή ανεπάρκεια
- Στεφανιαία νόσος
- Υπέρταση
Μεταβολικές νόσοι
- Μεταβολικό σύνδρομο
- Παχυσαρκία
- Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 & 2
- Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
- Υπερλιπιδαιμία
Mυοσκελετικές νόσοι
- Γηριατρικό σύνδρομο ευπάθειας
- Οστεοαρθρίτιδα
- Οστεοπόρωση
- Οσφυαλγία
- Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Νευρολογικές νόσοι
- Άνοια
- Νόσος του Parkinson
- Πολλαπλή σκλήρυνση
Πνευμονικές νόσοι
- Άσθμα
- Κυστική ίνωση
- Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
Ψυχιατρικές νόσοι
- Αγχώδης διαταραχή
- Κατάθλιψη
- Σχιζοφρένεια
- Stress
Καρκίνος
Βλέπουμε ότι έχουμε στη διάθεσή μας,ένα από τα ισχυρότερα, φθηνότερα και με τις λιγότερες παρενέργειες φάρμακα και γι΄ αυτό τον λόγο, η συνταγογράφηση της άσκησης πρέπει να γίνεται σε όλους μα όλους τους ασθενείς στην κατάλληλη πάντα δοσολογία!
Κλείνοντας θέλω να τονίσω σε εσάς που θα διαβάσετε αυτό το άρθρο,να μη φοβάστε την λέξη άσκηση, να ρωτάτε πάντα τι άσκηση να κάνετε (*καθώς υπάρχουν απεριόριστες παραλλαγές και ασκήσεις ακίνδυνες) και όχι αν πρέπει και αν μπορείτε να κάνετε!
Γράφει ο Χάρης Βαλσαμίδης– Φυσίατρος, Αττική Βούλα, για το MedNutrion.
Διαβάστε επίσης:
- Η πρόληψη είναι προστασία – Δωρεάν εξέταση PSA για άντρες άνω των 50
- Μυστικά για τον απόλυτο Ελληνικό παραδοσιακό καφέ – Τα λάθη που κάνουμε και δεν τα γνωρίζουμε [Video]
Συνδέεται η παχυσαρκία με τον καρκίνο;
Ισχυρό σοκ προκαλούν τα στοιχεία μεγάλης επιστημονικής έρευνας στην Αμερική ότι η παχυσαρκία κρύβεται πίσω από την αύξηση των καλά διαφοροποιημένων καρκίνων του θυρεοειδούς! Πώς συνδέεται η παχυσαρκία με τον καρκίνο;
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση της Εταιρείας Ενδοκρινολόγων, ένας από τους έξι θηλώδεις καρκίνους του θυρεοειδούς (PTC) και τα δύο τρίτα όλων των ευμεγέθων θηλωδών όγκων του θυρεοειδούς στις Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζονται σε υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα! Κατά την παρουσίαση της έρευνας στο συνέδριο, οι Αμερικανοί ερευνητές τόνισαν ότι, ενώ περίμεναν την έκταση του αντίκτυπου της παχυσαρκίας συνολικά για τα θηλώδη καρκινώματα, τους εξέπληξε το γεγονός ότι το ποσοστό ήταν τόσο μεγάλο για τους όγκους με διάμετρο άνω των 4 εκατοστών.
Μάλιστα οι ερευνητές πρόσθεσαν ότι «αυτοί οι όγκοι δεν είναι νωρίτερα ορατοί, επειδή είναι πιο δύσκολο να ανιχνευθούν στους παχύσαρκους ασθενείς, έως ότου έχουν ένα ορισμένο μέγεθος. Υπάρχουν επίσης ευρήματα ότι η παχυσαρκία, εκτός του ότι εμπλέκεται στην προαγωγή και ανάπτυξη όγκων του θυρεοειδούς, μπορεί να σχετίζεται με έναν πιο επιθετικό τύπο αυτών».
Σχολιάζοντας την έρευνα, ο εξειδικευμένος χειρουργός ενδοκρινών αδένων Δημήτριος Γιάλβαλης, υπεύθυνος Τμήματος Ενδοκρινικής Χειρουργικής της Κλινικής Γενικής & Λαπαροσκοπικής Χειρουργικής και Χειρουργικής Πεπτικού στον Όμιλο του Ιατρικού Αθηνών, επισημαίνει ότι «αν και η σχέση μεταξύ παχυσαρκίας και θηλώδους καρκινώματος έχει περιγραφεί παλαιότερα, ήταν ασαφής και αδύναμη μεθοδολογικά ενώ η μεγάλη ποσότητα δεδομένων και στατιστικών προσαρμογών της νέας μελέτης με πολλές μεταβλητές, βελτιώνει την εμπιστοσύνη μας ότι υπάρχει πραγματικά αυτή η σχέση».
Μια προηγούμενη μελέτη από ομάδα του National Cancer Institute των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι έχει σημειωθεί αύξηση στην επίπτωση για όγκους όλων των μεγεθών και σταδίων και ότι η θνησιμότητα από τον καρκίνο του θυρεοειδούς αυξάνεται, γεγονός που υποδηλώνει ότι «η αυξημένη διάγνωσή του δεν είναι η μοναδική εξήγηση και ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες αλλά και παράγοντες του τρόπου ζωής παίζουν τον δικό τους ξεχωριστό ρόλο».
Επιδημία παχυσαρκίας
Γενικά, η ανάπτυξη του καρκίνου του θυρεοειδούς συμπίπτει με την επιδημία της παχυσαρκίας, καθώς μέχρι σήμερα το 40% των ενηλίκων στις ΗΠΑ είναι παχύσαρκοι, ενώ ταυτόχρονα είναι γνωστό ότι η επίπτωση του καρκίνου του θυρεοειδούς στις ΗΠΑ αυξήθηκε 3,5 φορές μεταξύ 1980 και 2015.
Μεγάλο ενδιαφέρον, προσθέτει ο κ. Γιάλβαλης, παρουσιάζει μια παλαιότερη (2011) σημαντική μελέτη, που ανέλυσε τα δεδομένα πέντε άλλων προοπτικών μελετών από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ και αποκάλυψε με ισχυρές ενδείξεις ότι η παχυσαρκία είναι ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου του θυρεοειδούς, κυρίως για μεγάλους θηλώδεις όγκους. Μετά τις απαραίτητες στατιστικές προσαρμογές των δεδομένων, διαπιστώθηκε ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης θηλώδους καρκινώματος αυξήθηκε σε ασθενείς με μεγαλύτερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ).
Υπάρχουν διάφορες πιθανές ερμηνείες αυτών των ευρημάτων, σύμφωνα με τους ερευνητές:
- Μπορεί να υπάρχει καθυστέρηση εντόπισης του όγκου στην ομάδα των παχύσαρκων, λόγω μεγαλύτερης δυσκολίας στην ανίχνευση μέσω ψηλάφησης ή απεικόνισης, οπότε ο όγκος μπορεί να μην είναι εμφανής μέχρι να αυξηθεί. Επιπρόσθετα, η παρακολούθηση και εντόπιση μπορεί να είναι πιο εύκολη, άρα σε μεγαλύτερα ποσοστά, σε εκείνους με χαμηλότερο ΔΜΣ.
- Η παχυσαρκία μπορεί να ασκήσει άμεση επίδραση στην ανάπτυξη και την εξέλιξη του όγκου, χωρίς όμως να μπορούμε να το βασίσουμε αυτό σε ακράδαντα στοιχεία επί του παρόντος.
- Τέλος, επισημαίνουν ότι χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες, όπως για το πώς διαγνώστηκαν αυτά τα παχύσαρκα άτομα ή αν είχαν καλή πρόσβαση σε πρωτοβάθμιες ή δευτεροβάθμιες μονάδες υγείας, ώστε να δουν ειδικό γιατρό.
Στη συνέχεια, στην προσπάθειά τους να δουν πώς θα μπορούσε η μελέτη αυτή να βοηθήσει στην πρόληψη, οι ερευνητές της μελέτης θέλησαν να εκτιμήσουν το ποσοστό των περιπτώσεων που δεν θα είχαν συμβεί αν δεν υπήρχε παχυσαρκία. Η μελέτη κατέληξε ότι περίπου 7.500 θηλώδη καρκινώματα και 2.350 μεγάλα θηλώδη καρκινώματα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, λένε οι επιστήμονες.
«Οι ευρείες παρεμβάσεις σε επίπεδο γενικού πληθυσμού που έχουν σχεδιαστεί για να περιορίσουν την παχυσαρκία, μπορεί να έχουν το πρόσθετο όφελος από τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης του θηλώδους καρκινώματος του θυρεοειδούς αλλά και πολλά ακόμη οφέλη για την υγεία», αναφέρει ο κ. Γιάλβαλης και καταλήγει: «Αυτός είναι ένας ακόμα καλός λόγος να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να επιτύχουν ένα υγιές βάρος».
Διαβάστε επίσης:
- Πίνετε χύμα τσίπουρο; Προσοχή: Σοβαρός κίνδυνος για την υγεία
- Ζώντας επικίνδυνα: Τι μπορείς να πάθεις από ξαναχρησιμοποιημένο πλαστικό μπουκάλι
